Neda Ballaku njihet nga të gjithë si opinjoniste e “Përputhen” dhe jo vetëm.
Para pak ditësh, vjehrra e saj ka ndërruar jetë.
Neda ka bërë një dedikim emociounes duke përshkruar lidhjen e ngushtë e raportin përtej vjehërr nuse.
Mes trishtimit opinjonistja u shpreh se shtëpia ku po jeton po duket bosh pa prezencën e mami Zanës.
Postimi i plotë:
Prej shtate muajsh, vjehrra ime Zana Balluku, nuk eshte me. Sonte po e mendoj me shume se netet e tjera, mbase nga heshtja e shtepise, kur femijet jane ne gjume.
Shtepia ime, qe ne fakt eshte shtepia e saj, ka sensin e saj kudo. Ndonese eshte nje shtepi qe ka nisur qysh prej 2014, nje transformim te brendshem per ta bere me te pershtatshme per banoret qe do te vinin. Ne fillim une, me pas tre femije sipas radhes.
Them qe ka sensin e saj sepse qysh kur se bashku me vjehrrin tim, e fituan me mund dhe nisen ta pershtatnin per femijet e tyre, ajo sidomos, pa aq larg, sa te mos me mungonte asgje as mua edhe pas 25 e me shume vitesh.
Mua qe me buzeqeshte dhe ndieja se kishte besim. Ndonese armiku ne mendjen e saj, semundja e poshter e cila e mundonte, i fliste keq per te gjithe ne. I fliste keq per te gjithe boten. Dhe ajo na mbronte, ne dhe boten, duke harruar. Per te mos ndaluar dashurine qe ndiente.
E di, eshte disi feminore dhe melankolike sot, kjo forme e te parit e semundjes se saj.
Ditet qe e percillnim shtate muaj me pare, deshmova lotet e sinqerte e te gjithe atyre qe e kishin njohur. Dikush e kishte zysh, nje tjeter kolege pune, disa komshinj ne shtepine ku eshte rritur tek Libri Universitar dhe dikujt tjeter thjesht i kishte bere mire. Ne lotet e tyre nje e vertete e madhe; dashuria e thelle, respekti pa mase e po, edhe keqardhja e madhe per nje fat te padrejte gjer ne fund.
Kam qene gjithmone nje vajze qe e kam ditur vendin tim. Asnjehere nuk e kam tepruar e nuk jam ngaterruar me asgje qe nuk me takon. As si bije, as si grua, as si kolege, as si nuse. Por pas dhjete vitesh jete bashke me mama Zanen, mendoj se jeta e saj dhe figura e saj, eshte edhe pjese e jetes sime. E historise sime. Dhe nje pjese e historise sime eshte kjo nate, qe kujtoj me dashuri e mirenjohje gruan qe krijoi kete shtepi, ku sot rris e mbroj femijet e mi.
